Βρίσκεται προς το κέντρο του νησιού Ν.Δ. 3 χλμ. από την Χώρα και 5 χλμ. από τηνΚαμαριώτισσα. Αποτελείται από 113 νοικοκυριά και απαριθμεί 291 κατοίκους(ΕΛ.ΣΤΑΤ. 2011). Τα περισσότερα σπίτια είναι χτισμένα στο παραδοσιακό στυλ του νησιού, πέτρινα, διώροφα με κεραμοσκεπές και είναι μέσα σε καταπράσινο τοπίο όπου κυριαρχούν οι άγριες βελανιδιές, κουκουδιές, αγριοκότσινοι, ροδιές, ελιές, κυδωνιές, μουριές και λυγαριές.

Είνα χωριό αραιοκατοικημένο με αρκετή απόσταση το ένα σπίτι από το άλλο και αυτό το οφείλει στο ότι το κάθε σπίτι μέχρι και τη δεκαετία του '60 είχε το δικό του «αλώνι»,όπου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αποθήκευαν οι κάτοικοι τις σοδειές από σιτάρι, κριθάρι, σουσάμι κλπ, σε μεγάλες θυμωνιές και έπειτα αλώνιζαν τον καρπό με μουλάρια ή άλογα και ένα χειροποίητο εργαλείο το οποίο έσερναν από πίσω την «αρκάνι».

Δυστυχώς δεν έχει διασωθεί κάποιο"αλώνι" στο χωριό, με εξαίρεση αυτό στο Μετόχι της Μονής Ιβήρων, του Αγίου Αθανασίου στις παρυφές

του χωριού που είναι και ο προστάτηςτου χωριού, όπου την ημέρα του Αγίου Αθανασίου γίνεται πανηγύρι αφιερωμένο στον Άγιο.

‍